مردی از سلاله ی پاک نبی مکرم اسلام
02 تیر 1391 توسط پشتیبانی 2 کوثر بلاگ
در آن زمان که جاهلیت مدرن همه ما را در برگرفته بود و از دین مردم جز ظاهری نمانده بود و هر آن چه که فضائل انسانی و کرامات انسانی به شمار می رفت همه از بین رفته و لگدکوب شده بود و بخصوص در عرصه های سیاسی و اجتماعی چیزی جز ذلت و وابستگی و فرومایگی برای ملتی بزرگ به جا نگذاشته بود و کم کم تمامی این خواری ها و مذلت ها باورمان شده بود، باورمان شده بود که ایرانی و مسلمان ضعیف است، فقیر است، حقیر است، ناتوان است،…
مردی از سلاله ی پاک نبی مکرم اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) قیام کرد و ندای هیهات من الذله سالار شهیدان را سر داد و به ما آموخت و یادآور شد که امام حسین(علیه السلام)- امام ما- زیر بار ظلم و ذلت نرفت و مرگ را بر زندگی در زیر ظلم ستم پیشگان ترجیح داد، آری این مرد پاک، روح الله بود. روح الله الموسوی الخمینی، او که همه چیز خود را فدای اسلام کرد و اعتقادش چنین بود که همه ما باید فدای اسلام شویم. او که به ما عزت، شجاعت، شهامت، کرامت و بزرگی بخشید. استقلال و آزادی را به ما آموخت و گفت: تمامی این فضائل در گروِ پیروی از اسلام ناب محمّدی(صلی الله علیه و آله و سلم) است و اسلامی را که شاهان و بیگانگان به ما خورانده بودند به نام اسلام آمریکایی معرفی کرد و اعتقادش بر این بود و عمل نیز نمود که باید تمامی وابستگی ها، دلبستگی های به بیگانگان و ظالمان قطع و بریده شود تا شایستگی های مان نمود پیدا کند و جلوه نماید. آری! روح الله راه حق و راه دین حق را به ما نشان داد و رهبرمان شد تا بتوانیم عصری را به وجود آوریم که نامش را عصر امام خمینی نامیدند.
همه همّ و غمّش اطاعت از خدا و دستورات اسلام بود و عزّت و شوکت ملت ایران و کل مسلمین، آرزویش بود و اعتقادش به انجام تکلیف بود نه رفع تکلیف. او از نسلی که تا حلقوم در فساد و تباهی و لجن زارهای نظام شاهنشاهی فرو رفته بودند، جوانانی برومند و شجاع و دلیر و رشید و شهید پرورش داد، جوانانی که وقتی به استقبال مرگ می رفتند لبانشان فقط به نام خدا و رسول و امامانشان معطر می شد و عاشقانه به لقاءالله می رفتند. آری! روح الله همیشه ماندنی است. نه تنها در قلب و یاد ملت ایران بلکه در قلب و یاد تمامی آزادگان و آزاد منشان.
درود به مرد بزرگ خدا روح الله که تمامی عزّتمان را مدیون اوییم.
گردآورنده: سرکار خانم وکیلی
مردی از سلاله ی پاک نبی مکرم اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) قیام کرد و ندای هیهات من الذله سالار شهیدان را سر داد و به ما آموخت و یادآور شد که امام حسین(علیه السلام)- امام ما- زیر بار ظلم و ذلت نرفت و مرگ را بر زندگی در زیر ظلم ستم پیشگان ترجیح داد، آری این مرد پاک، روح الله بود. روح الله الموسوی الخمینی، او که همه چیز خود را فدای اسلام کرد و اعتقادش چنین بود که همه ما باید فدای اسلام شویم. او که به ما عزت، شجاعت، شهامت، کرامت و بزرگی بخشید. استقلال و آزادی را به ما آموخت و گفت: تمامی این فضائل در گروِ پیروی از اسلام ناب محمّدی(صلی الله علیه و آله و سلم) است و اسلامی را که شاهان و بیگانگان به ما خورانده بودند به نام اسلام آمریکایی معرفی کرد و اعتقادش بر این بود و عمل نیز نمود که باید تمامی وابستگی ها، دلبستگی های به بیگانگان و ظالمان قطع و بریده شود تا شایستگی های مان نمود پیدا کند و جلوه نماید. آری! روح الله راه حق و راه دین حق را به ما نشان داد و رهبرمان شد تا بتوانیم عصری را به وجود آوریم که نامش را عصر امام خمینی نامیدند.
همه همّ و غمّش اطاعت از خدا و دستورات اسلام بود و عزّت و شوکت ملت ایران و کل مسلمین، آرزویش بود و اعتقادش به انجام تکلیف بود نه رفع تکلیف. او از نسلی که تا حلقوم در فساد و تباهی و لجن زارهای نظام شاهنشاهی فرو رفته بودند، جوانانی برومند و شجاع و دلیر و رشید و شهید پرورش داد، جوانانی که وقتی به استقبال مرگ می رفتند لبانشان فقط به نام خدا و رسول و امامانشان معطر می شد و عاشقانه به لقاءالله می رفتند. آری! روح الله همیشه ماندنی است. نه تنها در قلب و یاد ملت ایران بلکه در قلب و یاد تمامی آزادگان و آزاد منشان.
درود به مرد بزرگ خدا روح الله که تمامی عزّتمان را مدیون اوییم.
گردآورنده: سرکار خانم وکیلی
