• مدرسه علمیه حضرت زینب (سلام ا. علیها) یزد

بسمه تعالی

السلام علیک یا روح الله،سلام بر تو ای روزنه امیدم،سلام برتو ای استاد اخلاقم،سلام برتویی که پدر مهربان همه بودی،تویی که نیستی اما حس بودنت به من امید زندگی می دهد.هرگز توراندیدم اما با گفته ها ونکته هایت زندگی گذرانده ام.امام من ای کاش بودی تا پندواندرزها یخ نمیزد کاش بودی تاسید علی تنها نبود.نمی دانم چه درد ودلهایی دارد اماخوب می دانم دلی پر از حرفهای نگفته دارد وقتی به چهره ی نورانی او مینگرم تورا یاد آورمی شوم وبی اختیار اشک از چشمانم جاری میشود هر چند میدانم که او علی وار دربرابر مشکلات ایستاده وبه پاس وجود اوست که اسلام پابرجاست اماباز میگویم کاش بودی تا سید علی تنهانبود.امام من وقتی بودی امیدت به سربازان در گهواره بود اما حالا امید سید علی به چه کسانی باشد در حال که فرهنگ غرب جوانان را به کام خود فرو برده ومی برد.خوب می دانم که میگفتی بچه ها باید از هفت سا لگی نماز بخوانند ولی حالا بیا وببین که مصداق ویل للمصلین آشکار شده.در مورد نماز شبهایت شنیده ام که دستمال کفاف اشکهایت رانمیداد مگر اینکه حله ای در کنارتان بوده.ولی حالا چه اندکند شب زنده داران اشک ریز،تو خود گفتی که در قرآن زیاد تأمل کنید اما حالا ببین که قرانها همه جارا فرا گرفته و ورد زبانها شده واصل آن مهجور مانده.حتی روضه ها هم رنگ خدایی رااز دست داده وتنها موسیقی وآب وتاب است که دلها رامنقلب می کند در حالی که خوانده ام شما وقتی سید مصطفی به شهادت رسیده بودند حتی با حزین ترین متنها و آهنگ ها منقلب نشدیدتا اینکه همینکه اسم حضرت علی اکبرعلیه السلام راشنیدید متحول شدید پس با چنین عظمتی که داشتی وهنوز هم یاد بزرگیت در دلها موج می زند من حقیرتر ازکجابرایت بنویسم اما امام من با تمام وجودآرزو میکنم که من وامثال من چون تو وسید علی باشیم تازینت اسلام باشیم افتخارایران باشیم نه مایه سرافکندگی.امام من دوست دارم تمام درد ودلهایم را برایت بنویسم اما میدانم تمامی ندارد ازتو میخواهم یک شب به خوابم بیایی تا اینکه مرهمی باشی بر زخمهای دلم.

Email: AKRM6010@YAHOO.COM

• مدرسه علمیه فاطمه الزهراء مرند

• بی بهانه ها !

سولماز بیداراز حوزه علمیه خواهران الزهرای اردبیل

سلام و درود خدابرروح پاک و مطهر و رهبرفقید ایران “خمینی کبیر"،سلام یر روحی که ازخدابود وبه خداپیوست.امام و رهبر عزیزم:تو مانند آفتابی فروزان بودی که وقتی طلوع کردی ،سراسر ایران از وجود توروشن شدو همه مردم از روشنایی تو نورگرفتندواز عشق به تومی سوختند.گرمای وجود تورااز جان و دل احساس کردند.قبل از تو سالهای زیادی بود که هیچ روزنه ای نمی تابید ، مردم با تمام وجود، سرمارالمس می کردندچراکه سالهابود سایه ی سیاه ظلم و استبداد ، گرمی خورشید راگرفته بودو زمستان بودو تاریکی.و مردمازترس این حکومت استبدادی در انتظاریک جنبش به خواب رفته بوداما هر شب سیاهی بالاخره به صبح ختم میشود.وتوآمدی و مردم کم کم روزنه ی آفتاب را حس کردندو به پاخاستندوچون سکان کاروان فجردر دست آفتاب بودهرلحظه ازروشنایی اش برکاروان فجر می افزودوبه آن جانی تازه می بخشید.با اینکه حکومت استبدادی جویباری از خون به راه انداخته بود،اما هر آن ازاین جویبار گل های لاله می روییدو راهوصول به آفتاب را گل باران می کرد.با طلوع تو ،از ظلم و ستم و تاریکی و سرما خبری نبود و ایران یک سره غرق در سرور و شادی و آرامش بودو به همراه آسمان این پیروزی را جشن می گرفت و زمین با در برگرفتن تو به آسمان مباهات می کرد… تااینکه همه ی این شادی ها و آرامش خیلی به طول نینجامیدو بیش از 10 سال طول نکشید که ناگهان دیدمپیکر مبارک و پاک تو را برروی دوش مردم گذاشته اندو گریه و عزاو ماتم همه جای ایران رادر بر گرفته بود.همه چیز در غم از دست دست دادن تو ، ماتم گرفته بودند ، سراسر ایران پیراهن مشکی به تن کرده بود…همه ی این ها قابل تحمل شد وقتی دیدم و درک کردم که بعد تو هم آفتابی هست و می درخشد، دلم قرص شدکه رهبری همچون مصباح الهدی در پیمودن راه رسیدن به خدا راهنمای ماست.
رهبرا دعاکن خداوند دست ولی امر مارادر دست آخرین ذخیره ی امامت و ولایت ،حضرت مهدی (عج) قرادهد و مارا در پیروی و اطاعت محض از ولی امرمسلمین ،حضرت آیة الله العظمی امام خامنه ای پیوز گرداند. ما تا وقتی که زنده ایم ازولایت فقیه دفاع می کنیم و سنگر علم و دانش را ترک نمی کنیم تا قله های سعادت راطی کنیم و باهم جشن فرج را در سرزمین آرزوهاو سرسبز ایران که قله هایش تیری است در قلب دشمن و سبزه و چمن زارهایش خاری است در چشم دشمن باهم برسرسفره بنشینیم.ان شاءالله و العاقبة للمتقین